"Stowarzyszenie Wspólnota Polska"

2017-12-11 Konferencja "Ignacy Jan Paderewski:
działacz społeczno-polityczny i filantrop" Polska

11 grudnia 2017 r. w Belwederze, pod honorowym patronatem wicemarszałek Senatu Marii Koc i przewodniczącej Komisji Spraw Emigracji i Łączności z Polakami za Granicą senator Janiny Sagatowskiej, odbyła się konferencja pt. "Ignacy Jan Paderewski: działacz społeczno-polityczny i filantrop", zorganizowana przez Polsko-Ukraińską Fundację im. Jana Ignacego Paderewskiego i Stowarzyszenie "Wspólnota Polska" w ramach VI Międzynarodowego Festiwalu Odkrywamy Paderewskiego.

Konferencja ta była jedną z trzech poświęconych różnym aspektom życia Ignacego Jana Paderewskiego, który w historii Polski zapisał się nie tylko jako ambity artysta ale również jako filantrop i polityk, który przysłużył się w budowaniu niepodległego państwa polskiego – II Rzeczpospolitej Polski.

"Paderewski był nie tylko światowej sławy artystą i politykiem światowej miary, jednym z ojców niepodległej Polski, ale także społecznikiem i filantropem. Znaczną część majątku przekazał bowiem na szkoły, przytułki, pomoc dla żołnierzy, na różne cele społeczne" – mówiła wicemarszałek Maria Koc, otwierając spotkanie. Przypomniała, że obecna konferencja jest jedną z trzech poświęconych różnym aspektom życia Ignacego J. Paderewskiego. W 2016 r. zaprezentowano jego osiągnięcia artystyczne, a w 2018 r., w 100. rocznicę odzyskania niepodległości, pokazany zostanie jako współtwórca odrodzonej Polski, pierwszy premier II Rzeczypospolitej.

"Paderewski realizował etos dobroczynności, tak jak etos pracy, we wzorcowy sposób" – podkreśliła Xymena Pilch-Nowakowska,współautorka antologii "Ignacy Jan Paderewski – artysta, społecznik, polityk – w opiniach jemu współczesnych". Jak zaznaczyła, już współcześni Paderewskiemu wskazywali na jego dobroć, wspaniałomyślność i hojność. Jego przyjaciel Henryk Opieński twierdził, że pomaganie innym sprawiało pianiście największą radość. Bolesław Prus napisał, że Paderewski jest pełen współczucia i szlachetności. Dochody z koncertów przeznaczał dla podopiecznych Domu św. Kazimierza w Paryżu czy weteranów powstania styczniowego. Wspomagał m.in. ofiary głodu w Galicji i polskie dzieci we Wrześni. Ufundował lub wspierał budowę wielu pomników – Grunwaldzkiego w Krakowie, Tadeusza Kościuszki w Chicago, Adama Mickiewicza we Lwowie – a także szkół i szpitali, jak na przykład szkoły św. Elżbiety we Lwowie czy szpitala dziecięcego w Warszawie. Sfinansował obozy dla polskich ochotników ze Stanów Zjednoczonych do tworzącej się polskiej armii we Francji. Był jednym ze współzałożycieli Komitetu Pomocy Polakom w Paryżu, a wraz z Henrykiem Sienkiewiczem założył Szwajcarski Komitet Generalny Pomocy Ofiarom Wojny w Polsce.

Wiceprezes Stowarzyszenia Polskich Artystów Muzyków Jan Popis przypomniał pierwszy koncert Paderewskiego w Warszawie 15 stycznia 1899 r., po 13 latach od jego wyjazdu z kraju. Odbył się on w sali aleksandryjskiej warszawskiego ratusza, dawnego pałacu Jabłonowskich. Dochód z tego koncertu i dwóch następnych w wysokości 13600 tys. rubli artysta przekazał najbardziej potrzebującym, m.in. Towarzystwu Ociemniałych, ubogim literatom, uczniom szkół średnich i studentom.

Prof. Marian Marek Drozdowski, autor biografii Ignacego J. Paderewskiego, mówił o relacjach Ignacego J. Paderewskiego i Józefa Piłsudskiego. Jak podkreślił, obydwaj byli ludźmi polskich Kresów, mieli też podobne przeżycia związane z powstaniem styczniowym. Łączyła ich sprawa Polska, choć różnili się poglądami; Paderewski był związany z obozem narodowo-demokratycznym. Prof. Marian Marek Drozdowski przypomniał, że państwa Ententy uznawały za tymczasowy rząd Polski Komitet Narodowy Polski Romana Dmowskiego, a nie rząd Jędrzeja Moraczewskiego. Zdaniem prof. Mariana Marka Drozdowskiego historyczna rola Paderewskiego polega na tym, że dzięki niemu doszło do wymiany korespondencji między Romanem Dmowskim i Józefem Piłsudskim, a następnie do ich współpracy. W styczniu 1919 r. Ignacy Jan Paderewski utworzył rząd, który został uznany przez zachodnie mocarstwa. Rozpoczął się złoty okres współpracy Józefa Piłsudskiego z Ignacym J. Paderewskim zakończony jego dymisją w grudniu 1919 r.

Uczestnicy konferencji mieli okazję wysłuchać koncertu "W hołdzie Paderewskiemu" w wykonaniu Europejskiej Akademii Młodych Wirtuozów; gościem specjalnym była wokalistka jazzowa Grażyna Auguścik.

Oprócz utworów Fryderyka Chopina i Karola Szymanowskiego młodzi artyści zaprezentowali również menuet G-dur Ignacego Jana Paderewskiego.