KONKURS „Być Polakiem”
Celem konkursu "Być Polakiem" jest uświadamianie i umacnianie tożsamości narodowej oraz kształtowanie postaw patriotycznych, które pozwolą na przygotowanie do pełnienia roli "ambasadora polskości" w kraju zamieszkania. Z kolei Konkurs dla nauczycieli ma na celu promocję atrakcyjnych dla uczniów sposobów prezentacji wiedzy o języku polskim oraz zwrócenie uwagi nauczycieli na ważność nauczania gramatyki języka polskiego.
Krótka historia Konkursu
Zaczęło się w 2010 roku, w trzydziestą rocznicę rejestracji Solidarności. Poseł Joanna Fabisiak, postanowiła, w hołdzie wielkiemu Ruchowi Społecznemu który współtworzyła, ogłosić konkurs dla młodzieży polonijnej. Była bowiem wielka potrzeba zebrania wspomnień Rodaków o tym, jak wspierali Solidarność walczącą o odzyskanie przez Polskę Niepodległości. Temat „Wspomnienie Solidarności w mojej rodzinie” okazał się strzałem w dziesiątkę. Wpłynęło wówczas blisko sto prac konkursowych z relacjami o zaangażowaniu rodzin, bliskich i dalszych znajomych w pomoc Polsce.
To był sygnał, że Konkurs wart jest kontynuacji. Kolejne edycje potwierdzały to domniemanie. Rosło zainteresowanie i udział dzieci i młodzieży polonijnej w Konkursie. W ciągu minionych lat uczestniczyło w nim blisko 15.000 uczniów . W pierwszej edycji byli reprezentanci z 12 krajów, a w obecnej z 36, również tak egzotycznych jak Madagaskar, Senegal, Emiraty Arabskie, Chiny, Kazachstan, Uzbekistan, Wenezuela, Brazylia. Tak więc wszystkie kontynenty, dziesiątki krajów i tysiące ludzi dowiaduje się, że warto być Polakiem. Ci młodzi w globalnej wiosce, jaką jest współczesny świat, tworzą biało – czerwone porozumienie na rzecz Ojczyzny Przodków, bo łączy ich Polska. Żyją w innych warunkach i inaczej pojmują patriotyzm, ale inaczej nie znaczy gorzej. Chcą budować poczucie dumy w sobie z faktu, że mają polskie korzenie. Chcą być ambasadorami tej dumy w miejscu zamieszkania. Konkurs „Być Polakiem” pomaga im lepiej poznać i lepiej zrozumieć Polskę i stąd ten tłumny w nim udział.
Być Polakiem... to znaczy dla Jury Konkursu.
Kochać Ojczyznę; Troszczyć się o Jej los – cieszyć osiągnięciami, martwić niepowdzeniami, wstydzić za złe zachowanie Polaków...
Aleksandra Podhorodecka, Wielka Brytania
(...) Los sprawił, że od ponad dwudziestu lat mieszkam w Montrealu. Życie w kanadyjskim kotle etnicznym szybko zrewidowało moją koncepcję polskości. Opuszczając ojczyznę wiozłem ze sobą sarmacko-romantyczną wizję kraju wyjątkowego, naznaczonego pasmem nieszczęść. Przebywanie wmozaice ras, kultur, światopoglądówiprzekonańnauczyłomnieszacunkudoszerokopojętejodmienności.
Dziś jestem głęboko przekonany o tym, że bycie Polakiem, w szczególności poza granicami, powinno być oparte na tolerancji i respekcie w stosunku do innych obywateli świata oraz przekazywaniu im rzetelnej wiedzy o dalekim kraju nad Wisłą.(...)
Stanisław Chylewski, Kanada
To właśnie za granicą będąc, dowiedziałem się i to od obcokrajowców, jaki to skarb tkwi w naszym narodzie, który ma tyle znanych ludzi. Mieszkając w Polsce było dla mnie oczywiste, że Maria Skłodowska-Curie była Polką ale to w Holandii dostałem gratulację od koreańskiej rodziny za to, że ta właśnie Polka zrobiła tyle dobrego.
Wtej samej chwili byłem dumny, żejestem Polakiemi zrozumiałemjakitrudny mamy język, bo wymowa nazwiska Skłodowska dla Koreańczyków jest bardzo trudna. Być Polakiem to przede wszystkim być sobą.
Tomasz Norbert Karawajczyk, Holandia
(...) Dla mnie być Polką oznacza pewien stan ducha i świadomości, którego fundamentem jest przekonanie, że Polska jest moim krajem, domem, zapleczem historyczno-kulturowym, źródłem myślenia o życiu i świecie oraz wspólnego kodu kulturowo-mentalnego z moimi rodakami.(...) ByćPolkąto np. zadumać sięwMuzeumPowstaniaWarszawskiegoi przedtablicami z wyrytymi nazwiskami poległych powstańców, wśród których są kuzyni mojej mamy. Odczuwać wzruszenienie tylko przy muzyce Chopina, ale też współczesnych zespołów, jak Lao Che czy Sabaton, śpiewających o polskiej historii. Przecież wspólna pamięć, wspólna ziemiai język łączą nas wszystkich, niezależnie odmiejsca zamieszkania.(...)
Hanna Kaczmarczyk, Austria
(...)nie jest ważne terytorium, na którym mieszkamy, ale to „kim się tak naprawdę czujemy”. A to, czy ktoś czuje się Polakiem, czy nie, zależy tylko i wyłącznie od nas samych. (...) bycie Polką, to dla mnie oznacza również troskę i miłość do ojczyzny, która ma wielką i bogatą tradycję. Tutaj na obczyźnie, między Adriatykiem i Bałtykiem (bo przecież nie ma idealnego miejsca na ziemi), jesteśmy razem ja-Polka imoja ojczyzna – Polska, dzięki której zrozumiałam coto znaczy być Polką za granicą.
Wanda J. Vujisić, Czarnogóra
Bycie Polakiem poza granicami kraju oznacza ogromną odpowiedzialność.(...) Trwanie na emigracji w wierności swoim przodkom, kościołowi, Ojczyźnie niezależnie od warunków historycznych zawsze wymagało wielkiej odpowiedzialnościi pewnego rodzaju odwagi cywilnej. Wybierająctę postawę każdy Polak – emigrant niezależnie od wykształcenia świadomie decyduje się na przyjęcie
na siebie realizacji określonych często niełatwych obowiązków z nią związanych .
Papież Jan Paweł II wielokrotnie zwracając się w swoich przemówieniach do Polonii w sposób najbardziej trafny ujął zadania przed nią stojące: „Im bardziej będziecie wierni Bogu, waszej tożsamości i kulturze, tym owocniejszy będzie wasz wkład nie tylko w dobro kraju i narodu, w którym tkwią wasze korzenie, ale także owocnie i skuteczniej będziecie mogli służyć dobru waszych nowych ojczyzn i społeczeństw, które współtworzycie”.
Beata Mondovics, Węgry
Kroniki Konkursu
Nasze plany na przyszłość to powołanie Młodzieżowego Wolontariatu Polonijnego
Może pomyśleliście, no i co z tego, Konkurs się niedługo skończy. Jesteście w błędzie. W przyszłym roku przypada jubileuszowa, piętnasta edycja konkursu „Być Polakiem” i już zapraszamy do udziału w tej edycji. Jubileusz to wielka sprawa. Może więc tym razem dzieci i młodzież zgłoszą tematy, na które chciałyby przygotować prace plastyczne, literackie czy filmowe. Czekam na wasze propozycje.
Ja też mam pomysł na przyszłoroczne tematy, ale pierwszeństwo oddaję wam. Jak wiecie kilka a może kilkanaście milionów Polaków mieszka poza granicami Polski, mając w sercu Ojczyznę. Bliski jest im też kraj zamieszkania. Wpisują więc elementy kultury polskiej w krajobraz kultur wielu krajów i kontynentów. Biblioteki, muzea, pomniki, miejsca pamięci, cmentarze to dziedzictwo polonijne, wymagające naszej opieki. No i oczywiście koniecznie trzeba się zaopiekować naszymi Rodakami, którzy są może samotni, chorzy lub bezradni, a rodzina jest daleko Polsce i nie może pospieszyć z pomocą. Powiedzcie sami, jeśli my tego nie zrobimy, to kto to zrobi? Chcę więc zaproponować, aby piętnasta, jubileuszowa edycja poświęcona była waszej polonijnej trosce o wszystko, co polskie w miejscu waszego zamieszkania. To będzie bardzo ciekawe upamiętnienie różnorodnych starań Polaków o wszystko, co Polskę stanowi. To będzie jubileuszowa opowieść o wielkim wolontariacie, o bezinteresownej pracy: waszej, waszych rodziców, nauczycieli i sąsiadów, o budowaniu najpiękniejszego obrazu i wizerunku Polski w świecie. To będzie opowieść o solidarności i gotowości do pomocy w naszej polskiej wspólnocie. Do tego wielkiego, polonijnego wolontariatu dzieci i młodzieży już dziś was zapraszam. Nikomu nie zabraknie pracy. Wysiłek może będzie duży, ale proporcjonalna radość, bo służba wolontarystyczna to dawanie dobra a dobro zawsze wraca i to zwielokrotnione. Jesteśmy wielką rodziną rozsianą po świecie ale łączy nas Polska, wiec nie żałujcie nikomu uśmiechu, dobrego słowa i pomocy, gdy trzeba wesprzeć kogoś w tej polonijnej rodzinie.
