Przez ponad pół wieku opoka polonijnej społeczności w Australii, zasłużony dla wielokulturowej Australii oraz w działaniach na rzecz Polski i Polonii Świata.
Prezydium Rady Naczelnej Polonii Australijskiej wraz z organizacjami członkowskimi składa najszczersze wyrazy współczucia Rodzinie i bliskim śp. Krzysztofa Łańcuckiego. Jego Osoba i dorobek nie będą zapomniane.
Pogrzeb śp.. Krzysztofa Łańcuckiego odbędzie się we wtorek 4 marca o godz. 10:00 w kościele św. Ignacego przy 326 Church Street, Richmond w Melbourne.
Krzysztof Łańcucki urodził się 1 czerwca 1935 roku w Sanoku. W 1940 roku został wywieziony przez Sowietów wraz z matką z Kamienia Koszyrskiego do północnego Kazachstanu. W 1942 roku pod opieką armii gen. Władysława Andersa przebył szlak przez Iran, Indie aż do Tanganiki (obecnie Tanzanii) w Afryce Wschodniej. Tam, w ośrodku dla polskich dzieci uczęszczał do szkoły. W lutym 1950 roku przybył amerykańskim okrętem „General Langfitt” do portu Fremantle w Australii Zachodniej. Pomimo przyjazdu bez znajomości języka angielskiego, okazał się zdolnym uczniem, otrzymywał stypendia, które umożliwiły mu ukończenie szkoły średniej w Christian Brothers College w Highgate, a następnie ukończenie studiów nauk fizycznych ze stopniem Bachelor of Science na Uniwersytecie Australii Zachodniej. Od 1959 roku prowadził prace naukowo-badawcze w Laboratorium Budownictwa CSIRO (Commonwealth Scientific and Industrial Research Organisation) w Melbourne, uwieńczone publikacją około 40-tu rozpraw w prestiżowych czasopismach naukowych w Australii i za granicą. W 1995 roku przeszedł na emeryturę, ale kontynuował swoje zamiłowanie szeroko zakrojoną pracą społeczną na wielu polach na rzecz Polonii, Polski i Australii. Marzył o Polsce wolnej, demokratycznej, silnej, mądrej i zamożnej.
Był niestrudzonym i odważnym działaczem społecznym, racjonalnym i zdecydowanym, przestrzegał zdyscyplinowania i realizacji podjętych działań. Ukształtowany przez osobiste doświadczenie utraty ojca w zbrodni katyńskiej, przez całe życie opowiadał się za mówieniem prawdy.
Krzysztof Łańcucki będąc naturalnym liderem potrafił włączać wiele osób i instytucji do wspólnego działania. Jednoczył i konsolidował organizacje, którym przewodził. Nawiązywał liczne ważne kontakty na szczeblu federalnym i stanowym w Australii. Utrzymywał więzi z Poloniami w innych krajach. W Australii działał w środowiskach emigracyjnych ze środkowej Europy (Węgry, Ukraina, Słowacja, Chorwacja) i żydowskich. Troszczył się również o prawa dla ludzi starszych.
Funkcję prezesa Rady Naczelnej Polonii Australijskiej (RNPA) pełnił nieprzerwanie przez 18 lat w trudnym okresie politycznych i ekonomicznych przemian w Polsce (1979-1997). Również długo (16 lat) kierował Federacją Polskich Organizacji w Wiktorii, przed i po prezesurze RNPA ((1975-79), (1998-2002), (2004 -2012));
Był działaczem społecznym pełniąc kluczowe funkcje w wielu organizacjach polonijnych m.in. Związku Polaków w Melbourne, Spółdzielni Domu Polskiego im. T. Kościuszki, Kole Techników Polskich w Wiktorii , Komitecie Redakcyjnym „Tygodnika Polskiego” i Polskim Komitecie Radiowym (1974-80). Był współzałożycielem Polskiej Fundacji Artystycznej w Melbourne.
Był również aktywnym członkiem organizacji i instytucji australijskich, m.in. State Ethnic Broadcasting Advisory Committee of Victoria i Institute of Multicultural Affairs. Po wprowadzeniu stanu wojennego w PRL w 1981 roku zainicjował zbiórkę pieniędzy „Help Poland Live" na pomoc dla rodaków w Polsce, Za zebrane fundusze zakupiono i wysłano na ręce Komisji Episkopatu Polskiego pomoc materialną (żywność, odzież i lekarstwa) o wartości ponad 2,2 mln dolarów. W tym 1 mln dolarów przekazał z budżetu federalny premier Australii Malcolm Frazer.
Prowadził działania na rzecz pomocy NSZZ „Solidarność” i Polakom cierpiącym prześladowania ze strony komunistycznego rządu w Polsce. Udzielał się aktywnie w Prezydium Rady Koordynacyjnej Polonii Wolnego Świata (1984-93), był delegatem i uczestnikiem zebrań i zjazdów zwoływanych przez Radę Koordynacyjną Polonii Wolnego Świata. W późniejszym etapie życia udzielał się w australijskiej parasolowej organizacji Fair Go for Pensioners Coalition, skupiającej organizacje reprezentujące emerytów różnych grup etnicznych i związków zawodowych (2007-2020), do których należy m.in. COTA (Council of the Ageing), gdzie domagał się zwiększenia świadczeń emerytalnych i akceptację odpowiednich warunków dla polonijnych emerytów.
Pełen wykaz funkcji pełnionych przez Krzysztofa Łańcuckiego znajduje się na witrynie Rady Naczelnej Polonii Australijskiej https://www.polishcouncil.org.au/index.php/prezydium-i-kontakt.
II Światowy Zjazd Polonii Wolnego Świata w Londynie w 1984 r. L-p: NN, NN, Prezydent Edward Raczyński, Krzysztof Łańcucki, Eugeniusz Hardy, Brunon Kowalski, Prezes Krzysztof Łańcucki, Eugeniusz Hardy i Brunon Kowalski u prezydenta Edwarda Raczyńskiego
Powitanie Ojca Świętego JPII na lotnisku w Melbourne w 1986, L-p: Abp. Szczepan Wesoły, JPII, K.Łańcucki, ks. St. Wrona
Rada Koordynacyjna Polonii Wolnego Świata- spotkanie w Waszyngtonie w 1989; L-p: B.Natanek (Francja), K.Łańcucki (Australia), Alojzy Mazewski (USA)
Konferencja Kraj-Emigracja pod patronatem Ojca Świętego JPII, Rzym 1990, L-p: Abp. Szczepan Wesoły, Papież Jan Paweł II, NN, Krzysztof Łańcucki
Prezydium RNPA w 1985 r. L-p: Bolesław Trzaskowski, Jola Wolska, Danuta Trzaskowska, Krzysztof Łańcucki, Maria Krupska, Celina Slodowy, Roman Winiarski, Józef Kuszell
Zdjęcia – własność - śp.. Krzysztof Łańcucki
Nadanych przez władze australijskie:
1987 – Member of the Order of Australia
Nadanych przez władze polskie na wychodźstwie:
1974 – Złoty Krzyż Zasługi
1979 – Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski
1985 – Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski
1989 – Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski
Nadanych przez władze polskie III RP:
1993 – Krzyż Komandorski z Gwiazdą Orderu Zasługi RP
2006 – Krzyż Zesłańców Sybiru
Innych nagród:
1979 – Krzyż Rycerski Orderu Szent Laszlo – odznaczenie nadane przez władze węgierskie na wychodźstwie
2016 – Nagroda im. Henryka Sławika przyznana przez Australijskie Stowarzyszenie Żydów i ich Potomków za promowanie dialogu między społecznościami żydowską i polską.
Wyróżnienia przyznane przez organizacje społeczne:
1981 – Członek Honorowy Stowarzyszenia Lotników Polskich w Wiktorii
1985 – Odznaka Jubileuszowa 75-lecia Związku Harcerstwa Polskiego
1990 – Złota Odznaka Stowarzyszenia Techników i Profesjonalistów Polskich w Wiktorii
1994 – Członek Honorowy Fundacji Pomocy Szkołom Polskim na Wschodzie im. T. Goniewicza
1996 – Dyplom Związku Polaków w Kazachstanie za akcję pomocy Polakom na Wschodzie
1996 – Członek Honorowy Związku Polaków na Północnej Tasmanii
2004 – Honorowy Prezes Rady Naczelnej Polonii Australijskiej
2017 – Członek Honorowy Stowarzyszenia Polskich Kombatantów Koła Nr 3 w Melbourne.