STOWARZYSZENIE "WSPÓLNOTA POLSKA"

W Domu Polonii im. Andrzeja Stelmachowskiego, siedzibie Stowarzyszenia "Wspólnota Polska" odbyła się dzisiaj uroczystość niezwykła - wręczenie dyplomów absolwentom i uczniom liceum nr 10 im. M. Magdaleny we Lwowie. Od początku rosyjskiej napaści na Ukrainę wspieramy jej obywateli, zwłaszcza polskiego pochodzenia, na różne sposoby. W związku z końcem roku szkolnego mieliśmy przyjemność zaprosić młodzież z nastarszej lwowskiej, polskiej szkoły. Na uroczystość przybył również gość specjalny - Pierwsza Dama, Małżonka Prezydenta Agata Kornhauser-Duda, prywatnie nauczycielka doskonale rozumiejąca szkolną rzeczywistość i aktywnie wspierająca edukację zarówno w Polsce jak i poza jej granicami.

Zakończenie nauki w szkołach na Ukrainie nazywane jest „ostatnim dzwonkiem”. Dzisiaj „ostatni dzwonek” dla części absolwentów lwowskiej szkoły nr 10 zabrzmi na Krakowskim Przedmieściu 64. Wiemy, że to nie jest powód do radości ale też wierzymy, że przyjazne mury Domu Polonii, fizyczna obecność waszej wychowawczyni i internetowa nauczycieli, koleżanek i kolegów, a także to ogromne wyróżnienie jakim jest udział w święcie Pierwszej Damy tak bardzo kochanej i szanowanej również przez was, sprawi, że będziecie wracać do tego dnia nie tylko z łezką wzruszenia ale też z poczuciem dumy i satysfakcji, że nawet w trudnych chwilach nie jesteście sami. Ostatni dzwonek dla uczniów szkoły Marii Magdaleny …

Pierwszej Damie towarzyszył Sekretarz Stanu w Kancelarii Prezydenta Minister Adam Kwiatkowski, społęczność szkolną Liceum nr 10. reprezentowała Wicedyrektor Swietłana Lewina, zaś za pośrednictwem mediów połączyła się z nami Dyrektor szkoły Vira Szerszniowa. Obowiązki gospodarza spotkania pełnił Prezes Stowarzyszenia "Wspólnota Polska" Dariusz Piotr Bonisławski.

Spotkanie z przedstawicielami tak zasłużonej dla polskiej kultury we Lwowie szkoły było okazją do wręczenia placówce Medalu 30-lecia Wspólnoty Polskiej, wyróżnienia nadawanego za wybitne zasługi dla Polonii i Polaków za Granicą. Bez wątpienia długa historia edukacyjnej misji Szkoły im. Marii Magdaleny jak i jej obecne dokonania zasługiwały na to uhonorowanie.

Najważniejszym punktem programu było oczywiście wręczenie przez Pierwszą Damę Agatę Kornhauser-Dudę dyplomów dla absolwentów szkoły. To przecież dla nich ta uroczystość, a i nieczęsto zdarza się, żeby świadectwa wręczała Małżonka Prezydenta. To bez wątpienia pozostanie w pamięci na całe życie.

Jako pierwszy dyplom oraz nagrodę pieniężną odebrał Paweł Derkacz – wzorowy absolwent, finalista olimpiad i konkursów, świetny sportowiec.

Dodatkową cenną nagrodą były przekazane za pośrednictwem Stowarzyszenia "Wspólnota Polska" bony wakacyjne od Zrzeszenia Nauczycieli Polskich w Chicago oraz Związku Nauczycielstwa Polskiego w Kanadzie. Tak to Polonia uhonorowała Polaków mieszkających poza granicami ojczyzny. Inicjatywa symboliczna, zwłaszcza dla młodzieży z Ukrainy oraz pożyteczna, bo mająca wymierny efekt finansowego wsparcia.

Słowa podziękowania za spotkanie, dyplomy, nagrody i zainteresowanie Pierwszej Damy wyraził w imieniu absolwentów Edward Krasicki.

Zdjęcia: Agata Pawłowska Polonijna Agencja Informacyjna

Liceum nr 10 m. św. Marii Magdaleny we Lwowie

Założenie Szkoły nr 10 we Lwowie jest ściśle związane z Kościołem pod wezwaniem św. Marii Magdaleny. Jedynym źródłem do skreślenia historii Szkoły im. św. Marii Magdaleny od jej założenia aż do roku 1874 są katalogi szkolne, gdyż żadnych innych zapisów nie ma. Biorąc więc za podstawę katalogi szkolne i polegając na krótkim zapisku w kronice parafii kościoła św. Marii Magdaleny trzeba przyznać, że Szkoła ta została założona w roku 1816, gdyż w tym roku 16 października notatka, zamieszczona na marginesie katalogu wskazuje na to, że odbyły się wpisy uczniów do Szkoły i z tym dniem nauka się rozpoczęła. Dziewczęta uczęszczały razem z chłopcami do 1845 roku, a w 1846 oddzielono dziewcząt i chłopców i utworzono osobną szkołę chłopców a osobną dziewcząt.

Szkolnictwo ludowe w Galicji, po zajęciu kraju przez Austrię, przechodziło trudne koleje. Wprowadzono do szkół język niemiecki, jako wykładowy. Taki stan rzeczy trwał z małymi odmianami do roku 1865. Język polski służył pomocą w wykładaniu języka niemieckiego. Nauka była mechaniczna, pamięciowa, bezduszna. W roku 1848 sytuacja się zmieniła- na mocy 4 Konstytucji państwa Austryjackiego Wysokie Prezydium Rządów krajowych w dniu 11 maja 1848 roku postanowiło, ażeby nauka w szkołach trywialnych odbywała się w języku miejscowym, tam zaś, gdzie ludność mieszana- w kilku językach. Pozytywne zmiany nastąpiły po wprowadzeniu autonomii szkolnej tzn. po ustanowieniu Rady Szkolnej Okręgowej w 1875 roku. Kolejnym krokiem była reorganizacja szkół kosztem miasta w tym samym roku.

Interesującym faktem może być stan frekwencji Szkoły: w 1818 roku było tylko 88 osób, zaś w 1885 – już 560. W tym okresie klasy ilościowo przewidywane były na 45 – 49 osób. Już w 1918 roku liczba uczniów przekraczała 570 osób, zaś uczennic 1039 osób! Wzrost liczby uczniów spowodował niejednokrotną przebudowę Szkoły.

"Złoty okres"

Okres 1934 – 1939 był dla Szkoły im. św. Marii Magdaleny „złotym okresem”. Dyrektor Mieczysław Opałek – pedagog, literat, bibliofil, działacz społeczny przyczynił się ku temu. Szukając nowych form nauczania i kierowania zainteresowań młodzieży, powołał do życia organizację wystaw szkolnych, które jako nowość odbiegały od stereotypów stosowanych. W pracy dydaktyczno – wychowawczej propagował zasady tolerancji, wzajemnego szacunku i tępień różnic rasowych. W tym okresie Szkoła osiągnęła swego największego rozwoju i świetności.

Dzieje podczas II wojny światowej i po wojnie

Pierwszego września 1939 roku dzieci nie poszły do szkoły. Zdradziecko padły pierwsze bomby niemieckie na polskie miasta i wioski. Młodzież harcerska wzięła broń do ręki. Już od pierwszych miesięcy 1939 roku działania społeczne miały charakter głównie organizacyjno – zabezpieczający, wraz z licznie ogłaszanymi patriotycznymi apelami. Należy tu podkreślić m.in. „Pogotowie Harcerskie” oraz organizowane najczęściej kursy teoretyczne i szkolenia praktyczne przez Ligę Obrony Przeciwlotniczej i Przeciwgazowej, Przysposobienie Wojskowe, Związek Strzelecki itp. Oprócz merytorycznego przeszkolenia i przygotowania do działań oraz służb pomocniczych spełniły one wówczas ogromną rolę patriotyczno – mobilizującą i wychowawczą, zespalającą młodzież do współdziałania – co miało z czasem niewątpliwe znaczenie i wpływ na jej udział, zarówno w wynikających sytuacjach następnych dni wojennego już września, jak i w konspiracji dalszych lat okupacyjnych. W budynku Szkoły im. św. Marii Magdaleny skoszarowana została I-sza Ochotnicza Kompania Harcerska (w sile 120 ludzi). Jej dowódcą był porucznik służby Wojska Polskiego Zbigniew Czekański. To ugrupowanie harcerskie nieraz odznaczyło się podczas obrony Lwowa we wrześniu 1939 roku. Po zajęciu Kresów Wschodnich Rzeczypospolitej przez ZSRR nastąpił nowy okres funkcjonowania Szkoły w niesamowicie trudnych warunkach materialnych i moralnych – jako koedukacyjna szkoła radziecka z polskim językiem nauczania. W 1961 roku Szkole odebrano status szkoły średniej tzn. zlikwidowano klasy maturalne.

Do pierwszej generacji powojennej inteligencji polskiej, która zasilała szeregi pedagogów Szkoły należą: Maria Iwanowa, Kornelia Bujnowska, Czesław Migdal, Jadwiga Migdal, Marta Markunina, Bogusława Zaziemska, Elżbieta Osadcza. Nie zważając na brak podręczników, presję ideologiczną, nauczyciele potrafili zachować odpowiedni duch patriotyczny i polską mentalność w sercach swych wychowanków, dając głębokie wiadomości. Przeważająca część absolwentów dostała się na wyższe studia. Ogromną rolę odgrywała praca pozalekcyjna. Młodzież zgrupowana w kółkach zainteresowań oprócz wiadomości czerpała i utrwalała wartości moralne i patriotyczne, przekazywane konspiracyjnie, często z narażeniem może nawet życia.

W latach 1945-1990 nieraz trzeba było walczyć o polskość, zachowanie tradycji, wiary, godności i nawet istnienie naszej Szkoły. Lecz z odzyskaniem przez Ukrainę niepodległości, demokratyczna władza młodego państwa, darząca do postępowych przemian w społeczeństwie, postanowiła uwzględnić i usatysfakcjonować potrzebę istnienia placówki oświatowej dla polskiej mniejszości narodowej we Lwowie. Radosnym wydarzeniem dla Szkoły był powrót statusu szkoły średniej w 1991 roku.

Współczesność

Szkoły polskie realizują ogólnopaństwowy program nauczania. W Szkole jest teraz około 300 uczniów i 35 nauczycieli, większa część których ma wieloletnie doświadczenie pedagogiczne. Dla nauczania i procesu wychowawczego wykorzystuje się 16 sal lekcyjnych, sala sportowa, biblioteka. Z pierwszej klasy szkolenia i edukacja prowadzone są w języku polskim, uczniowie mają też lekcje języka ukraińskiego i angielskiego.

Tekst z profilu Szkoły