SWP




2022-03-13 Wspólnota Polska - polsko-litewska pomoc psychologiczna dla uchodźców Polska

Państwowa Agencja Oświaty na Litwie przekazała Stowarzyszeniu "Wspólnota Polska" kontakty do dyżurujacych 7 dni w tygodniu czternastu psychologów rosyjskojęzycznych, którzy pomogą dzieciom i dorosłym - uchodźcom (głównie) ze Wschodniej Ukrainy. Psychologowie pełnią dyżury on-line, a poniżej znajdą Państwo kontakt


lokalny.osrodek.metodyczny@gmail.com


Opieka nad dziećmi - kiedy potrzeba jest pomoc psychologiczna?

Rodziny pod opieką Wspólnoty Polskiej mają zapewnione wsparcie psychoogiczne. Ważne jest, aby obserwować reakcje dzieci, wyrażane przez nie emocje i w razie potrzeby zasięgnąc opinii specjalisty. Chcemy Państwu przekazań nieco informacji na temat reakcji na stres, jego objawów, które jakkolwiek mają wspólne korzenie zarówno u dorosłych jak i dzieci, to jednak objawiają się nieco inaczej, a to ze względu na naturalne u dzieci trudności wyartykułowania doświadczonego strachu i wypływających z niego lęków.

Ponieważ stres jest zjawiskiem objętym klasyfikacją medyczną - DSM-5 (2015) - objawy ostrej reakcji na stres dzielimy na 5 kategorii.

OSTRA REAKCJA NA STRES

Objawy natrętne:

  • Nawracające, natrętne i dręczące wspomnienia traumatycznego wydarzenia (wydarzeń).
    U dzieci często objawia się poprzez powtarzające się zabawy, w których obserwujemy odtwarzanie traumatycznego doświadczenia (doświadczeń).
  • Nawracające, dręczące sny, których treść jest związana z traumatycznym wydarzeniem.
    U dzieci mogą występować przerażające sny, o treści trudnej do zidentyfikowania, różnorodne koszmary.
  • Reakcje dysocjacyjne (np. flashback), które powodują, że dana osoba zachowuje się tak, jakby ponownie doświadczała traumatycznych przeżyć.
    U dzieci może wystąpić ponowne odgrywanie urazu w formie zabawy.
  • Nasilone i przedłużające się cierpienie psychiczne występujące w przypadku narażenia na wewnętrzne lub zewnętrzne sygnały, które symbolizują lub przypominają traumatyczne wydarzenia

Obniżony nastrój

Objawy dysocjacyjne

  • Poczucie nierealności otoczenia lub samego siebie
  • Trudności w zapamiętaniu ważnych aspektów traumatycznego wydarzenia

Objawy unikania:

  • Próby unikania dręczących wspomnień, myśli lub uczuć dotyczących traumatycznego wydarzenia lub blisko z nim związanych
  • Unikanie czynników, które przywołują dręczące wspomnienia, myśli lub uczucia dotyczące traumatycznego wydarzenia

Objawy nadmiernej pobudliwości:

  • Problemy ze snem
  • Drażliwość i wybuchy gniewu
  • Nadmierna czujność
  • Problemy z koncentracją
  • Wzmożona reakcja na zaskoczenie

(za: APA,2015; Briere, Scott, 2020).

Należu tu dodać, że tego typu zachowania są normalną reakcją na stres i nie wymagają leczenia specjalistycznego. Zazwyczaj ustępują samoistnie po pewnych czasie od wyeliminowania zagrożenia. Inaczej jest w przypadku jednostki chorobowej określanej jako PTSD - zespół stresu pourazowego. Diagnozę przeprowadza się nie wcześniej niż po miesiącu od zaistnienia sytuacji wywołującej stres i wymagana jest konsultacja psychiatryczna.

W diagnostyce stosuje się kryteria wiekowe, do 6 roku życia i powyżej tego wieku.

ZESPÓŁ STRESU POURAZOWEGO - DZIECI DO 6 ROKU ŻYCIA

Ponowne przeżywanie wydarzenia:

  • Powracające, natrętne wspomnienia
  • Powtarzające się koszmary senne o wydarzeniu
  • Retrospekcje, reakcje dysocjacyjne – dziecko reaguje tak, jakby brało udział w wydarzeniu
  • Silny, długotrwały stres po przypomnieniu sobie wydarzenia lub spotkaniu z bodźcem przypominającym
  • Silne reakcje fizjologiczne przypominające o traumie

Unikanie:

  • Unikanie działań, miejsc, przedmiotów, rozmów, które przypominają o traumatycznym wydarzeniu
  • Wycofanie społeczne
  • Unikanie aktywności, które sprawiały przyjemność
  • Częste negatywne stany emocjonalne (nasilony lęk, wstyd smutek)

Nadmierne pobudzenie (nadmierna reaktywność na bodźce)

  • Drażliwość, wybuchy złości. Impulsywne, autodestruktywne zachowania
  • Nadmierna czujność, bycie w stanie ciągłej „gotowości”
  • Wzmożona reakcja na zaskoczenie
  • Trudności z koncentracja
  • Zaburzenia snu

ZESPÓŁ STRESU POURAZOWEGO - DOROŚLI I DZIECI POWYŻEJ 6 ROKU ŻYCIA

Ponowne przeżywanie wydarzenia:

  • Nawracające natrętne i dręczące wspomnienia traumatycznego wydarzenia (wydarzeń).
    U dzieci często objawia się poprzez powtarzające się zabawy, w których obserwujemy odtwarzanie traumatycznego doświadczenia (doświadczeń)
  • Nawracające, dręczące sny, których treść jest związana z traumatycznym wydarzeniem.
    U dzieci mogą występować przerażające sny, o treści trudnej do zidentyfikowania, różnorodne koszmary.
  • Reakcje dysocjacyjne (np. flashback), które powodują, że dana osoba zachowuje się tak, jakby ponownie doświadczała traumatycznych przeżyć.
    U dzieci może wystąpić ponowne odgrywanie urazu w formie zabawy.
  • Nasilone i przedłużające się cierpienie psychiczne występujące w przypadku narażenia na wewnętrzne lub zewnętrzne sygnały, które symbolizują lub przypominają traumatyczne wydarzenia

Unikanie:

  • Unikanie działań, miejsc, przedmiotów, rozmów, które przypominają o traumatycznym wydarzeniu
  • Wycofanie społeczne
  • Unikanie aktywności, które sprawiały przyjemność
  • Częste negatywne stany emocjonalne (nasilony lęk, wstyd smutek)

Niekorzystne zmiany w zakresie zdolności poznawczych i nastroju.

  • Poczucie nierealności otoczenia lub samego siebie
  • Trudności w zapamiętaniu ważnych aspektów traumatycznego wydarzenia (amnezja dysocjacyjna)
  • Zniekształcenia poznawcze, nieadekwatne poczucie winy
  • Nasilone negatywne stany emocjonalne
  • Izolacja

Objawy nadmiernej pobudliwości:

  • Drażliwość, wybuchy złości.
  • Impulsywne, autodestruktywne zachowania
  • Nadmierna czujność, bycie w stanie ciągłej „gotowości”
  • Wzmożona reakcja na zaskoczenie
  • Trudności z koncentracja
  • Zaburzenia snu

(za: Briere, Scott, 2015).


Opracowanie materiału o stresie: Polonijna Agencja Informacyjna



PORTAL POŚWIĘCONY POMOCY POLAKOM Z UKRAINY







Projekt finansowany ze środków Kancelarii Prezesa Rady Ministrów w ramach konkursu Polonia i Polacy za Granicą 2023

Publikacja wyraża jedynie poglądy autora/ów i nie może być utożsamiana z oficjalnym stanowiskiem Kancelarii Prezesa Rady Ministrów