Nagroda imienia Grażyny Langowskiej











Nagroda im. Grażyny Langowskiej 2022


14 czerwca 2022 r. w Domu Polonii w Warszawie odbyła się uroczystość wręczenia Nagrody im. Grażyny Langowskiej nauczycielom i wychowawcom, szczególnie zaangażowanym w swoją pracę oraz krzewienie wartości patriotycznych. To druga edycja ustanowionej w 2021 roku nagrody przyznawanej wybitnym postaciom polskiego życia społecznego.

Grażyna Langowska to wybitna nauczycielka i kurator oświaty, działaczka NSZZ „Solidarność” i posłanka na Sejm RP. Nagrodę jej imienia, ustanowioną z inicjatywy Stowarzyszenia „Wspólnota Polska” i przyznaną po raz drugi, otrzymali laureaci w trzech kategoriach:

  • dla nauczyciela, wychowawcy, działającego w epoce „Solidarności” – fundator: Instytut Dziedzictwa Myśli Narodowej.
  • dla nauczyciela szkoły polonijnej – fundator: Stowarzyszenie ,,Wspólnota Polska’’.
  • dla nauczyciela, wychowawcy, instruktora, opiekuna za krzewienie postawy patriotycznej w młodym pokoleniu – fundator: Instytut Pamięci Narodowej.

W uroczystości wzięli udział między innymi:

Pani Helena Kramarska, córka śp. Grażyny Langowskiej z mężem;
Sekretarz Stanu w Kancelarii Premiera, Pełnomocnik Rządu ds. Polonii i Polaków za Granicą - minister Jan Dziedziczak;
Sekretarz Stanu w Kancelarii Prezesa Rady Ministrów, Pełnomocnik Rządu ds. polityki młodzieżowej - minister Piotr Mazurek;
Sekretarz Stanu w Ministerstwie Spraw Zagranicznych - minister Szymon Szynkowski vel Sęk;
Sekretarze Stanu w Ministerstwie Edukacji i Nauki - minister Tomasz Rzymkowski oraz minister Włodzimierz Bernacki;
Mazowiecki Kurator Oświaty - Krzysztof Wiśniewski;
Przewodniczący Regionalnej sekcji Oświaty i Wychowania NSZZ "Solidarność" w Katowicach - Lesław Ordon;

Szanownych gości przywitali gospodarze uroczystości:

Prezes Stowarzyszenia "Wspólnota Polska" - Dariusz Piotr Bonisławski;
Prezes Instytutu Pamięci Narodowej - dr Karol Nawrocki;
Dyrektor Instytutu Dziedzictwa Myśli Narodowej im. Romana Dmowskiego i Ignacego Jana Paderewskiego - prof. Jan Żaryn.



Instytut Pamięci Narodowej

IPN uhonorował swoją nagrodą Panią mgr Małgorzatę Rogal-Dropińską, historyczkę, nauczycielkę i zastępcę dyrektora Zespołu Szkolno-Przedszkolnego w Dopiewie, która w okresie ostatnich 20. lat angażowała się w wiele przedsięwzięć wpisujących się we wzorowe upowszechnianie historii oraz krzewienie i popularyzowanie patriotycznej postawy wśród młodzieży szkolnej. Nagrodę w kategorii dla nauczyciela, wychowawcy, instruktora, opiekuna za krzewienie postawy patriotycznej w młodym pokoleniu wręczył Prezes dr Karol Nawrocki.

Odbierając wyróżnienie nagrodzona stwierdziłą, że poprzez projekt "Tajemnica lasów polańsko-zakrzewskich" wciela wśród dzieci wartości solidarności, pracy zespołowej i poznawania polskiej historii. Poprzez specjalną aplikację z grami, quizami, scenariuszami lekcji przedstawiła w przystępny dla dzieci sposób temat martyrologii Wielkopolan z okresu II wojny światowej.

Instytut Dziedzictwa Myśli Narodowej im. R. Dmowskiego i I. J. Paderewskiego

Dyrektor Instytutu Dziedzictwa Myśli Narodowej im. Romana Dmowskiego i Ignacego Jana Paderewskiego prof. Jan Żaryn wręczył Nagrodę im. Grażyny Langowskiej w kategorii dla nauczyciela, wychowawcy, działającego w epoce „Solidarności” a otrzymał ją śp. Stefan Kubowicz, wieloletni skarbnik i członek Prezydium Komisji Krajowej „Solidarności”, zaangażowany nauczyciel odznaczony Honorową Statuetką „Przyjaciel Oświaty”. Nagrodę w Jego imieniu odebrał Lesław Ordon, Przewodniczący Regionalnej sekcji Oświaty i Wychowania NSZZ "Solidarność" w Katowicach.

Stowarzyszenie "Wspólnota Polska"

Prezes Stowarzyszenia "Wspólnota Polska" Dariusz Piotr Bonisławski wręczył nagrodę - w kategorii dla nauczyciela szkoły polonijnej p Pani Wierze Szerszniowej, nauczycielce historii i dyrektorce w Liceum nr 10 im św. Marii Magdaleny we Lwowie w Ukrainie. Szkoła jest najstarszą polską placówką oświatową we Lwowie działającą bez przerwy od 200 lat. Jest to szkoła w systemie oświaty Ukrainy, z językiem wykładowym polskim jako językiem ojczystym.

Jak stwierdziła nagrodzona: "W szkole na każdym poziomie odbywa się nauka w języku polskim historii, geografii, języka polskiego. - To daje możliwość, by przekazać wiedzę, ale oprócz tego wychowywać. Obchodzimy tradycje narodowe, pamiętamy o Polakach związanych ze Lwowem, o zabytkach związanych z polskością. Chcemy, by nasze dzieci potrafiły opowiedzieć o tych miejscach gościom odwiedzającym Lwów"

Pełnomocnik Rządu do Spraw Polonii i Polaków za Granicą Jan Dziedziczak ustosunkowując się do idei i wyboru osoby do nagrody Wspólnoty Polskiej powiedział, że to hołd dla wszystkich, którzy szerzą polską kulturę na Kresach Wschodnich. - Dzięki takim osobom jak nasza laureatka istnieje polskie szkolnictwo, harcerstwo, duszpasterstwo - podkreślił Jan Dziedziczak.

Oprawę artystyczną stanowił mini recital w duchu poezji śpiewanej w wykonaniu Aleksandry Jakubowskiej i Piotra Królikowskiego.

Całość poprowadziła dziennikarka i prezenterka telewizyjna Agnieszka Oszczyk.





Relacja - Polonijna Agencja Informacyjna
Zdjęcia - Agata Pawłowska - Polonijna Agencja Informacyjna
rejestracja filmowa - Polonijna Agencja Informacyjna


Laureaci w roku 2022

Zgodnie z przyjętymi zasadami w 2022 roku nagrody przyznano w trzech kategoriach:

  • dla nauczyciela, wychowawcy, działającego w epoce „Solidarności” – fundator: Instytut Dziedzictwa Myśli Narodowej.
  • dla nauczyciela szkoły polonijnej – fundator: Stowarzyszenie ,,Wspólnota Polska’’.
  • dla nauczyciela, wychowawcy, instruktora, opiekuna za krzewienie postawy patriotycznej w młodym pokoleniu – fundator: Instytut Pamięci Narodowej.

Małgorzata Rogal-Dropińska

Nagroda dla nauczyciela, wychowawcy, działającego w epoce „Solidarności”
– fundator: Instytut Dziedzictwa Myśli Narodowej

Pani mgr Małgorzata Rogal-Dropińska, historyk, nauczyciel i zastępca dyrektora Zespołu Szkolno-Przedszkolnego w Dopiewie w okresie ostatnich 20. lat angażowała się w wiele przedsięwzięć wpisujących się we wzorowe upowszechnianie historii oraz krzewienie i popularyzowanie patriotycznej postawy wśród młodzieży szkolnej. Lista szczegółowych inicjatyw uzasadniających nominację jest imponująca. Najważniejsza aktywność Pani mgr Małgorzaty Rogal – Dropińskiej przedstawia się następująco.

1. Liczne akcje szkolne ukierunkowane na modelowanie wzorca osobowego (warsztaty, konkursy, przedstawienia, upamiętnianie, gry terenowe).

2. Przedsięwzięcia ukierunkowane na budowanie postaw patriotycznych (inscenizacje, upamiętnienia, obchody świąt i rocznic, tworzenie gazetek szkolnych, audycji radiowych, rajdy, młodzieżowe sesje naukowe, spotkania z regionalistami, wywiady ze świadkami historii).

3. Działania na rzecz poznawania i poszerzania wiedzy o Wielkopolsce (współorganizacja obchodów Narodowego Święta Niepodległości na terenie gminy, uczestnictwo w obchodach rocznicy Powstania Wielkopolskiego – tworzenie żywej flagi, koordynacja projektu historycznego „Mieszkańcy Gminy Dopiewo w XX wieku”, współautorstwo publikacji pt. „Pamięć i przeszłość… Gmina Dopiewo w okresie XX wojny światowej” red. Eligiusz Tomkowiak, przygotowanie folderu o miejscach pamięci, przygotowanie kalendarza zawierającego fotografie miejsc pamięci gminy. Organizacja: spotkań z cyklu „Powrót do Przeszłości", „Wielkopolskiego Rajdu Integracyjnego Sprawni Inaczej – Bez Barier i Granic”, oraz młodzieżowej sesji naukowej „Więźniowie obozów koncentracyjnych – mieszkańcy Dopiewa” czy warsztatów w Wielkopolskim Muzeum Wojskowym w Poznaniu i publikacji albumu: „Podróż w czasie – Dopiewo”.
 
4. Koordynatorka lokalnych obchodów 1050. lecia chrztu Polski (inscenizacja pt. "Co Polska zawdzięcza chrześcijaństwu oraz I rajdu integracyjnego „Początki Polski”. Organizator konkursów historycznych dla uczniów gimnazjów gminy Dopiewo: Polska Pierwszych Piastów oraz Polska Następnych Jagiellonów. Koordynatorka projektu "20 LAT WSPÓLNIE" (kampania edukacyjna Ministerstwa Edukacji Narodowej).

Wiera Szerszniowa,

Nagroda dla nauczyciela szkoły polonijnej
– fundator: Stowarzyszenie ,,Wspólnota Polska’’.

Pracuje w liceum nr 10 im św Marii Magdaleny od września 1984 (38 lat), nauczyciel historii, metodyk.; od września 1988 (34 lata) - wice dyrektor do spraw nauczania i wychowania, pracy metodycznej, od 2020 roku – dyrektor liceum. Nasze liceum jest najstarszą polską placówka oświatową we Lwowie działającą bez przewy od 200 lat. Jest to szkoła w systemie oświaty Ukrainy, z językiem wykładowym polskim, jako językiem ojczystym.

Do jej działalności od wielu lat należała opieka metodyczna nauczycieli szkoły polskiej we Lwowie, pomoc nauczycielom innych ośrodków polonijnych, pomoc nauczycielom języka polskiego nauczających w szkołach ukraińskich, opieka metodyczno-pedagodiczna studentów-praktykantów z PR oraz przyszłych polonistów z Uniwersytetu Lwowskiego i Wyższej Szkoły Pedagogicznej w Drohobyczu oraz koordynowanie udziału uczniów szkoły w licznych konkursach, olimpiadach, projektach organizowanych dla Polaków za Granicą: Ojczyzna-Polszczyzna (Wrocław), Kangur (Toruń), Lwiątko( Kraków), Liderzy Europy (Warszawa), konferencje historyczne (Katowice), Olimpiady Historii Polski.(Warszawa).

Czynny członek PTTK we Lwowie, przewodnik.

Za prace na rzecz krzewienia oświaty i kultury polskiej odznaczona Medalem Ministerstwa Edukacji Narodowej (1997), odznaką honorową „Zasłużony dla Kultury Polskiej" (2011), Złotym Krzyżem Zasługi (2020).

STEFAN KUBOWICZ

Nagroda dla nauczyciela, wychowawcy, instruktora, opiekuna za krzewienie postawy patriotycznej w młodym pokoleniu
– fundator: Instytut Pamięci Narodowej.

Syn Jana i Heleny z domu Trzeciak, urodzony 20 października 1947 roku w Kasinie Wielkiej, zmarł 26 września 2019 roku w Sygneczowie.

Nagrodzony został : Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski, Złotym Krzyżem Zasługi, Medal KEN, Zasłużony dla NSZZ „Solidarność, Honorową Statuetką „Przyjaciel Oświaty” Złota Odznaka NSZZ „Solidarność” z okazji XXV lecia NSZZ „Solidarność”

Stefan Kubowicz po ukończeniu studiów na wydziale matematyki Uniwersytetu Jagiellońskiego podjął pracę zawodową na etacie asystenta na UJ od 1.10.1971 roku. Po roku pracy podjął prace zawodową jako nauczyciel matematyki X LO w Krakowie. Doskonalił swoje umiejętności dydaktyczne i merytoryczne poprzez udział w studiach podyplomowych i kursach doskonalących. Od 1.09.1989 został początkowo oddelegowany, a następnie urlopowany do pracy w NSZZ „Solidarność” do 2010 roku kiedy przeszedł na emeryturę.

Zawsze sumiennie, rzetelnie i z dużym zaangażowaniem podchodził do swych obowiązków zawodowych. Wielu Jego uczniów brało udział z dużymi sukcesami w olimpiadach matematycznych. Bezinteresownie organizował swoim uczniom wakacje, wycieczki i rajdy turystyczne. Szczególne miejsce w Jego pracy pedagogicznej zajmowało wychowanie. Starał się kształtować swoich uczniów systemem wartości opartym na dekalogu, umiłowaniu wartości patriotycznych.

W 1980 roku był organizatorem i założycielem „Solidarności” oświatowej - pełnił funkcję Przewodniczącego Komisji Międzyzakładowej Pracowników Oświaty NSZZ „S” Kraków-Śródmieście. Po oficjalnym reaktywowaniu w 1989 roku Związku ponownie obejmuje funkcję Przewodniczącego tej samej Komisji.

W 1991 roku został wybrany Przewodniczącym Sekcji Krajowej Oświaty i Wychowania oraz Przewodniczącym Sekretariatu Nauki i Oświaty NSZZ „Solidarność”. Funkcje te pełnił do 2010 roku.

Od 2002 r. do 2010 r. pełnił funkcję członka Prezydium Komisji Krajowej Związku. Był skarbnikiem Związku NSZZ „Solidarność”. Był Przewodniczącym Zespołu Negocjacyjnego NSZZ „Solidarność” w Komisji Trójstronnej.

Mocno akcentował dwa filary: wychowawczą rolę szkoły, w tym akcent na patriotyzm oraz rolę dobrze przygotowanego, ale i zmotywowanego finansowo nauczyciela-wychowawcy.

Kubowicz przez lata działalności związkowej i społecznej uzyskał niekłamany szacunek i uznanie w środowisku oświatowym. Wykonał osobiście i przez współpracowników ogromną pracę na rzecz poprawy mistrzostwa zawodowego nauczycieli, stabilniejszego prawa w oświacie (w tym zasad finansowania szkół), kierował różnego rodzaju inicjatywami związanymi z:

1/ obroną statusu zawodowego polskich nauczycieli, w tym ich sytuacji materialnej,
2/ mądrym reformowaniem systemu edukacji w Polsce,
3/ zadaniami wychowawczymi polskiej szkoły.

Stefan Kubowicz był inicjatorem szeregu działań na rzecz poprawy (a czasami przywrócenia) wychowawczej roli szkoły i nauczyciela-wychowawcy. Poprzez szereg konkursów, publikacji-poradników dla nauczycieli, starał się podtrzymać patriotyczny wymiar wychowania szkolnego.

Był inicjatorem szeregu ogólnopolskich konferencji, m. in. na temat agresji i przemocy w szkole, zadań wychowawczych w szkołach, zasad finansowania polskiej edukacji. Jako lider powołanego przy Sekcji Krajowej Instytutu Doskonalenia Nauczycieli, inicjował szereg szkoleń, seminariów, działań wspierających nauczycieli.

Przewodniczył jury różnych ogólnopolskich konkursów dla uczniów i nauczycieli, w tym historycznych, plastycznych, pieśni patriotycznych. Był wydawcą szeregu książek-poradników dla szkół, w tym na temat nauczania najnowszej historii Polski, przeciwdziałania narkomanii wśród uczniów, awansu zawodowego nauczycieli.

Podejmował różne formy współpracy, w tym z Instytutem Pamięci Narodowej. Forum Rodziców, itd.







Nagroda im. Grażyny Langowskiej

Nagroda im. Grażyny Langowskiej - związanej z Olsztynem działaczki opozycji antykomunistycznej, związkowca NSZZ "Solidarność", posłanki na Sejm RP, nauczycielki i kuratora oświaty - została ustanowiona z inicjatywy Stowarzyszenia "Wspólnota Polska". Ma trzech fundatorów i jest przyznawana w trzech kategoriach.

Stowarzyszenie "Wspólnota Polska"

przyznaje nagrodę nauczycielom, wychowawcom i instytucjom polonijnym.

Instytut Dziedzictwa Myśli Narodowej
im. Romana Dmowskiego i Ignacego Jana Paderewskiego

nagradza za zaangażowanie patriotyczne nauczycieli, wychowawców oraz instytucje działające w tzw. epoce Solidarności (1980-1990). Nagroda w tej kategorii jest nadawana również pośmiertnie.

Instytut Pamięci Narodowej

wybiera laureatów spośród nauczycieli, wychowawców oraz instytucji w kraju, wychowujących młodzież w duchu patriotycznym.







Grażyna Mirosława Langowska

Grażyna Mirosława Langowska z d. Szymańska, urodziła się 14 października 1946 roku w Rzeszotarach - Chwałach koło Sierpca, zmarła 2 listopada 2009 roku w Olsztynie. W1970 roku ukończyła filologię polską na Uniwersytecie Mikołaja Kopernika w Toruniu. Była nauczycielką języka polskiego w olsztyńskich szkołach. We wrześniu 1980 roku była współorganizatorką „Solidarności” w województwie olsztyńskim. Została wybrana do Prezydium Międzyzakładowego Komitetu Założycielskiego NSZZ „Solidarność” w Olsztynie, była również przewodniczącą Regionalnej Sekcji Oświaty i Wychowania, a także w czerwcu i wrześniu 1981 roku uczestniczyła w I Walnym Zgromadzeniu Delegatów Regionu Warmińsko-Mazurskiego. Ze względu na uzyskany wysoki wynik w głosowaniu została wybrana do Prezydium Zarządu Regionu, w którym pełniła funkcję rzecznika prasowego. Została również delegatem na I Krajowy Zjazd Delegatów w Gdańsku. W czerwcu 1981 roku uczestniczyła jako przedstawiciel Związku w Kongresie Światowej Konfederacji Pracy w Brukseli.

13 grudnia 1981 roku na terenie Olsztyńskich Zakładów Opon Samochodowych „Stomil”, opracowała tekst dwóch odezw, które następnie były kolportowane w regionie. W wyniku śledztwa prowadzonego przez Wojskową Prokuraturę Garnizonową w Olsztynie była wielokrotnie zatrzymywana i przesłuchiwana, a od 26 grudnia 1981 roku tymczasowo aresztowana i osadzona początkowo w areszcie KWMO w Olsztynie, a następnie w Areszcie Śledczym w Ostródzie. Represje, a przede wszystkim rozstanie z czteroletnią córką Heleną spowodowały znaczne pogorszenie stanu zdrowia i przeniesienie do szpitala w Olsztynie. 23 stycznia 1982 roku ponownie została osadzona w Areszcie Śledczym w Ostródzie.

3 lutego 1982 roku została skazana wyrokiem Wojskowego Sądu Garnizonowego w Olsztynie na 1,5 roku więzienia. 16 marca 1982 roku Izba Wojskowa Sądu Najwyższego uchyliła wyrok i przekazała do ponownego rozpatrzenia właściwemu sądowi powszechnemu. Postanowieniem Sądu Wojewódzkiego w Olsztynie z 7 maja 1982 roku uchylono tymczasowe aresztowanie i ustanowiono dozór Milicji Obywatelskiej. Została zwolniona z pracy.

Pogorszenie stanu zdrowia wymagało ponownego pobytu w szpitalu. 3 czerwca 1982 roku wyrokiem Sądu Rejonowego w Olsztynie została skazana na 9 miesięcy więzienia. Wyrokiem Sądu Wojewódzkiego w Olsztynie z 27 października 1982 roku kara 9 miesięcy więzienia została zawieszona na okres 3 lat. Na mocy ustawy o amnestii z 21 lipca 1983 roku kara została darowana. Wyrokiem Okręgowego Sądu Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Olsztynie z 26 sierpnia 1982 roku została przywrócona do pracy w Zespole Szkół Samochodowych w Olsztynie.

Była kolporterką prasy podziemnej, m.in. "Rezonansu", "Woli”, "Tygodnika Mazowsze”, uczestniczką nieformalnych spotkań działaczy opozycji, obserwatorką procesów działaczy podziemia oraz przedstawicielką Komitetu Helsińskiego w regionie. Od 1988 roku uczestniczyła w reaktywowaniu struktur związkowych. Od 25 do 28 sierpnia 1988 roku była uczestniczką Międzynarodowej Konferencji Praw Człowieka w parafii pw. św. Maksymiliana Kolbego w Krakowie-Mistrzejowicach.

W latach 1980-1982 była rozpracowywana przez Wydział III KW MO SB w Olsztynie w ramach Sprawy Obiektowej kryp¬onim „Krąg”, Sprawy Operacyjnego Rozpracowania kryptonim „Dublerzy”; przez Wydział III WUSW w Olsztynie w ramach Sprawy Operacyjnego Rozpracowania kryptonim "Belgijka".

W latach 1989-1991 była posłanką RP z listy Komitetu Obywatel skie go „Solidarność”, uczestniczyła w pracach Komisji Edukacji, Nauki i Postę pu Technicznego. W l tach 1990-1996 objęła stanowisko wojewódzkiego kurat ra oświaty, została odwołana przez ministra Jerzego Wiatra. W l tach 1991-1997 była działaczem Prozumienia Centrum, następnie Porozumienia Polskich Chrześcijańskich Demokratów. W latach 1997-2001 była posłanką RP z listy Akcji Wyborczej Solidarność, działała w Komisji Edukacji, Nauki i Młodzieży oraz Kultury i Środków Przekazu.

Odznaczona medalem Pro Ecclesia et Pont fice (1994). Odznaczona pośmiertnie Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski (2009) oraz Krzyżem Wolności i Solidarności (2010).











PATRONAT MEDIALNY
POLONIJNA AGENCJA INFORMACYJNA