Marek Reda
Fundamentem funkcjonowania Stowarzyszenia „Wspólnota Polska” są bieżące kontakty z polskimi organizacjami na całym świecie i wspieranie ich w realizacji statutowej działalności zarówno poprzez fi nansowanie przedsięwzięć programowych, jak i poprzez działalność inwestycyjną.
Stowarzyszenie ,,Wspólnota Polska” w latach 1990-2020 realizowało liczne projekty inwestycyjne fi nansowane przez Kancelarię Senatu i Ministerstwo Spraw Zagranicznych. Zakres prac był bardzo zróżnicowany, ale cel był jeden: wsparcie środowisk polonijnych w ich działalności statutowej zarówno o zasięgu regionalnym, krajowym, jak i lokalnym.
Stowarzyszenie „Wspólnota Polska” realizując przedsięwzięcia inwestycyjne: remonty, zakupy oraz budowy lokali i budynków przeznaczonych na biura, siedziby, Domy Polskie, inicjuje powstawanie ośrodków, wokół których krystalizuje się polskie życie. Działalność organizacji wymaga zaplecza lokalowego. Jego brak stawia na pewnym etapie rozwoju działalności bariery trudne do pokonania. Z doświadczenia Stowarzyszenia wynika, że z chwilą wejścia w posiadanie własnego lokalu wzrasta aktywność programowa organizacji, wzrasta także zainteresowanie jej działalnością ze strony osób polskiego pochodzenia wcześniej niezrzeszonych.
Organizacje zrzeszające Polonię prowadzą na całym świecie Domy Polskie. Stowarzyszenie ,,Wspólnota Polska” czynnie uczestniczy w ich działalności, wspierając je często w realizacji zadań inwestycyjnych mających na celu budowę, remont lub modernizację.
Domy Polskie, nawet jeśli są nimi jedynie niewielkie pomieszczenia biurowe wzbogacone o skromną salę spotkań, stają się zapleczem pobudzającym aktywność i kreatywność środowiska oraz przyciągają nowe grupy pozostające najczęściej poza strukturami organizacyjnymi. Od niewielkich, jednopokojowych biur, w których możliwe są jedynie sporadyczne spotkania władz statutowych i bieżąca praca administracyjna, aż po Domy Polskie z salami widowiskowymi i pomieszczeniami dla wielu organizacji – wszystkie te „polskie wyspy” są ostojami tożsamości, kultury i języka.
Do najważniejszych obiektów wybudowanych bądź zakupionych i poddanych gruntownej rozbudowie oraz modernizacji należą: Dom Kultury Polskiej w Wilnie, Domy Polskie na Białorusi (Grodno, Lida, Baranowicze, Witebsk, Mohylew, Szczuczyn, Iwieniec, Brasław, Mińsk, Nowogródek), Ukrainie (Żytomierz, Bar), Dom Polski w Budapeszcie, Dom Polski w Petersburgu i wiele innych.
Również w Ameryce Południowej Stowarzyszenie buduje, remontuje i kupuje siedziby dla polskich organizacji, np.: w Paragwaju (Dom Polski w Carmen del Parana), Argentynie (Cornel du Graty, Azara, Gobernador Roca Minione, Buenos Aires), Brazylii (Rio de Janeiro, Guarani das Missoes). Liczne, zbudowane od podstaw lub wyremontowane Domy Polskie, stały się oparciem dla działalności organizacji i ośrodkiem wyzwalającym aktywność ludzi.
Zrealizowano także remonty Domu Polskiego w Buenos Aires w Argentynie, Domu Polskiego w Comblain-la-Tour w Belgii, Domu Polskiego w Baranowiczach na Białorusi, Domu Polskiego w Águia Branca w Brazylii, Domu Polskiego PZKO w Boguminie w Czechach, Domu Polskiego PZKO w Bystrzycy w Czechach, Domu Polskiego PZKO w Cieszynie, Domu Polskiego we Frysztacie, Domu Polskiego w Mostach, Domu Polskiego w Orłowie w Czechach, Domu Polskiego w Dublinie w Irlandii, Domów Polskich na Litwie w: Ejszyszkach, Nowych Święcianach, Domu Polskiego w Dyneburgu na Łotwie, Domu Polskiego w Bielcach w Mołdawii, Domów Polskich w Rumunii w Nowym Sołońcu, Pojanie Mikuli, Kaczyce, Paltinoasie i Suczawie, na Ukrainie w Samborze, Stanisławowie, Złoczowie, na Węgrzech w Domu Polskim Budapeszcie, w Londynie w Polskim Ośrodku Społeczno-Kulturalnym, w Glasgow, remont siedziby Towarzystwa Kościuszki w Kurytybie, budynku Towarzystwa Polskiego im. Marszałka Józefa Piłsudskiego w Montevideo w Urugwaju, remont i przebudowa budynku z salą koncertową na potrzeby Akademii Muzyki przy Paderewski Symphony Orchestra w Chicago. Zrealizowano także remont Biblioteki Polskiej w Paryżu.
Największym zadaniem inwestycyjnym był oddany do użytku w 2001 r. i obecnie rozbudowywany Dom Kultury Polskiej w Wilnie. Obiekt o łącznej powierzchni ponad 7 tys. m2 jest świetnie zagospodarowany. Znajdują się w nim hotel i restauracja świadczące usługi turystyczne na europejskim poziomie. Swoje siedziby ma tu ponad trzydzieści organizacji społecznych, kulturalnych i oświatowych, m.in.: Związek Polaków na Litwie, Polska Macierz Szkolna, Teatr Polski oraz harcerze, prawnicy, kombatanci, malarze, poeci i sportowcy. Dom prowadzi szeroką działalność, organizując seminaria, konferencje, koncerty, wystawy, wieczory poezji i dyskoteki. Dzięki dobrej współpracy z Ambasadą i Konsulatem RP, Instytutem Polskim, samorządem m. Wilna, organizacjami pozarządowymi oraz prasą i szkołami stanowi prawdziwe centrum działalności społeczności polskiej na Litwie, ciesząc się dużym uznaniem mieszkańców Wilna. Działalność inwestycyjna
W ramach ogłoszonego przez MSZ konkursu i wyniku złożonego projektu ,,Współpraca z Polonią i Polakami za granicą 2021 – Rozbudowa Domu Kultury Polskiej w Wilnie” w roku 2021 rozpoczęto rozbudowę obiektu. Zakończenie rozbudowy planowane jest na 2023 r. Przewidywany koszt robót wynosi około 48 000 000 złotych. Po rozbudowie w DKP znajdzie również swoją siedzibę Telewizja Polska.
Prowadząc współpracę z Senatem RP i Ministerstwem Spraw Zagranicznych, Stowarzyszenie przygotowywało i realizowało liczne projekty budowy obiektów edukacyjnych. Oddane do użytku szkoły są miejscami, w których obok działalności edukacyjnej, w tym nauki języka polskiego, działają organizacje krzewiące kulturę narodową, rozwijające zainteresowania młodzieży polonijnej, a także integrujące społeczności lokalne.
Obok budowy nowych obiektów istotne jest również utrzymanie obiektów już działających. Szczególnie na Wschodzie, gdzie organizacje zrzeszające Polaków nie dysponują dużymi środkami fi nansowymi, utrzymanie szkół jest trudne. W minionym trzydziestoleciu Stowarzyszenie zrealizowało na Wschodzie wiele przedsięwzięć remontowych i modernizacyjnych, które objęły wszystkie szkoły polskie na Litwie, między innymi szkoły w Wilnie, Nowych Święcianach, Solecznikach, Turgielach, Trokach, Landwarowie, Mickunach, Dziewieniszkach, Ejszyszkach, Wace, przedszkola i żłobki w Jaszunach, Dziewieniszkach; szkoły na Ukrainie: we Lwowie, Gródku Podolskim, Mościskach, Strzelczyskach, Dowbyszu i Chmielnickim; na Łotwie: remonty i rozbudowa szkół w Rydze, Daugavpils, Jekabpils, Rezekne i Krasławie); w Rumunii – rozbudowa szkoły w Nowym Sołońcu; w Mołdawii (klasa przy Domu Polskim w Bielcach) i Czechach – m.in. remonty i modernizacje szkół w Gnojniku i Czeskim Cieszynie; Białorusi – szkoły w Grodnie i Wołkowysku. Liczne szkółki sobotnio-niedzielne i polskie klasy na całym obszarze Europy Środkowej i Wschodniej otrzymały pomoc poprzez zakup podręczników, materiałów dydaktycznych, lektur i sprzętu komputerowego oraz środki na remont pomieszczeń szkolnych.
Na uwagę zasługują również projekty skierowane do środowisk polonijnych zaangażowanych w odbudowę i renowację miejsc kultu religijnego. Należy wspomnieć o remoncie Klasztoru O. Franciszkanów w Martin Coronado w Argentynie, Kościoła pod wezwaniem M.B. Gwadelupe w Buenos Aires w Argentynie, Polskiego Seminarium w Paryżu, Izby Pamięci i Kaplicy w Somosierra w Hiszpanii, Kaplicy Saint-Germain w Katedrze Notre-Dame w Paryżu czy Klubu Polskiego przy Parafi i Matki Bożej Częstochowskiej w Nottingham, a takrze wiele prac konserwatorskich i renowacyjnych realizowanych na Kresach Wschodnich przez Ośrodek do Spraw Polskiego Dziedzictwa Kulturowego Poza Granicami Kraju.
PATRONAT MEDIALNY
OPRACOWANIE INFORMATYCZNE I GRAFICZNE PORTALU - © POLONIJNA AGENCJA INFORMACYJNA
ZDJĘCIA - © AGATA PAWŁOWSKA - POLONIJNA AGENCJA INFORMACYJNA
Kopiowanie całości lub części zabronione. Materiał chroniony prawem autorskim.
41105
